De longarts beoordeelt de testresultaten en maakt een verslag voor de arts die het onderzoek heeft aangevraagd. Uw behandelend arts heeft vóór het onderzoek met u besproken wanneer en hoe u de uitslag te horen krijgt.

U kunt, als u daarmee op verzoek gestopt was, uw medicijnen weer gebruiken.

Dit onderzoek meet de ademweerstand tijdens normaal ademen. Van de longfunctielaborant krijgt u een mondstuk in en een klemmetje op uw neus. U ademt rustig door het mondstuk. Tijdens het ademen voelt u hele kleine trillinkjes in de luchtwegen. Deze trillinkjes registreren de weerstand van uw luchtwegen. Na afloop verwijdert de laborant het mondstuk weer en kunt u weer naar huis.

Dit onderzoek meet de maximale spierkracht van uw ademspieren. In de onderzoeksruimte vraagt de longfunctielaborant u in een doorzichtige cabine te zitten. U krijgt vervolgens een mondstuk in en een klemmetje op uw neus. Er volgen twee oefeningen:

• bepalen van de kracht van de inademingsspieren (MIP); de laborant vraagt u zo ver mogelijk uit te ademen om daarna tegen een dichte klep enkele seconden krachtig in te ademen.
• bepalen van de kracht van de uitademingsspieren (MEP); u wordt nu gevraagd eerst zo diep mogelijk in te ademen om daarna enkele seconden lang krachtig uit te blazen tegen de klep in het meetapparaat.

De metingen worden enkele malen herhaald. Na afloop verwijdert de laborant het mondstuk en het klemmetje. U kunt direct naar huis.

Een shuntbepaling meet het zuurstofgehalte in uw bloed. Als er minder zuurstof in zit, is een deel van het bloed niet in contact geweest met zuurstof in de longen.

De longfunctielaborant begeleidt u tijdens het onderzoek. U neemt plaats in een gemakkelijke stoel. Vervolgens krijgt u een klemmetje op uw neus en een mondstuk in. Dit zorgt ervoor dat u honderd procent zuivere zuurstof inademt. In normale omgevingslucht zit ongeveer 21 procent zuurstof, u krijgt nu dus veel meer aangeboden. De laborant vraagt u door de mond te ademen. Na ongeveer twintig minuten zal het zuurstofgehalte in uw bloed de voor u maximale waarde hebben bereikt. De laborant neemt nu bloed af uit een slagader in uw arm. 

Daarna krijgt u een drukverband dat gedurende één uur moet blijven zitten. Als u bloedverdunners gebruikt, is dit twee uur. U mag het verband daarna zelf verwijderen. 

Dit onderzoek analyseert uw manier van ademhalen. Door een verkeerde ademhaling kunnen klachten van hyperventilatie ontstaan. Voorafgaand aan het onderzoek vult u een vragenlijst in over uw klachten. Het is raadzaam iemand mee te nemen die u bij de terugreis begeleidt. 

De longfunctielaborant begeleidt u tijdens het onderzoek. Eerst krijgt u een mondstuk in. Dit is verbonden met een meetapparaat dat uw ademhaling registreert. Tevens krijgt u een klemmetje op uw neus. De eerst twee minuten vraagt de laborant u rustig te ademen. Daarna wordt u verzocht gedurende drie minuten in hoog tempo diep in- en uit te ademen. Als laatste vraagt de laborant u weer rustig te ademen gedurende vijf minuten. 

Het onderzoek is niet belastend of pijnlijk. Wel kunt u hyperventilatieklachten krijgen, zoals tintelingen in handen en voeten en een licht gevoel in uw hoofd.

Na afloop van de test spreekt u met de arts over de klachten die u tijdens het onderzoek had. Ook vult u nogmaals een vragenlijst in.

Deze test meet onder andere uw totale longinhoud. U meldt zich bij de polikliniek Longgeneeskunde. De longfunctielaborant vraagt u vervolgens gedurende enkele minuten door een mondstuk een heliumgasmengsel rustig in te ademen. Dit is onschadelijk. Tijdens de test geeft de longfunctielaborant aan wanneer u enkele ademoefeningen moet doen. Na afloop verwijdert de laborant het mondstuk.

Het kan zijn dat u medicijnen gebruikt die de onderzoeken kunnen beïnvloeden. Op de medicatielijst die u ontvangt, vindt u terug of u hier tijdelijk mee moet stoppen.

Op de dag van het onderzoek meldt u zich bij de polikliniek Longgeneeskunde.