Hij werd al bij ons behandeld voor zijn heup, maar kwam onverwacht bij ons terecht door een gebroken arm. In de voorbereidingen van zijn operatie kwam ook nog zijn slapabneu aan het licht.
Piet Halma (78) en zijn vrouw Joke (75) wonen samen aan het water in Balk. Al jarenlang zorgt meneer Halma voor zijn vrouw, en weet hij als geen ander wat het betekent om mantelzorger te zijn. Op de dag van de Mantelzorg hebben we extra aandacht voor mensen zoals Piet, die zich met ziel en zaligheid inzetten voor hun naaste. ‘’Ik vind het heel normaal om voor mijn vrouw te zorgen’’, vertelt hij. ‘’Wij zijn getrouwd in voor én in tegenspoed.’’
Het klinkt zo eenvoudig: je sigaretten weggooien en nooit meer aanraken. Maar stoppen met roken bleek voor Sandra Hofstee na 39 jaar een enorme uitdaging. Zelfs nadat er bij haar een longtumor werd ontdekt en tevens met succes werd verwijderd, lukte het haar niet om van het roken af te komen. Totdat ze in contact raakte met de Stoppen met Roken-poli van Antonius. “Er zijn momenten dat je denkt: er is ook nergens meer wat aan, ik mag niets meer. Maar juist dan hielp de Stoppen met Roken-poli me te motiveren en me door die lastige periodes heen te helpen.”
Vandaag is het Wereld Alzheimer Dag. In Nederland komen er jaarlijks zo’n 50.000 nieuwe gevallen van dementie bij, een aanzienlijk aantal. Hoe is het om als mantelzorger voor je partner met alzheimer te zorgen? We vroegen het aan de 77-jarige René Smet uit Wommels, die dagelijks zorgt voor zijn 76-jarige vrouw Bea, die alzheimer heeft en cliënt is bij Antonius. Onze casemanager dementie komt regelmatig bij meneer en mevrouw Smet langs. Meneer Smet deelt zijn ervaringen over de uitdagingen en mooie momenten die het zorgen voor zijn vrouw met zich meebrengt.
‘Ik kan gewoon op vakantie dankzij de thuiszorg van Antonius.’ Wist u dat onze thuiszorgmedewerkers ook zorg verlenen aan vakantiecliënten? Dankzij een nauwe samenwerking tussen verschillende teams van Antonius kunnen onze cliënten zelfs tijdens de zomer genieten van een zorgeloze vakantie. Als hartpatiënt ontvangt meneer Bosma thuiszorg van Antonius, zowel thuis in Bolsward als op de camping in Bakhuizen.
,,Waar ter wereld ik ook ben, het ziekenhuis van Antonius zit altijd in mijn broekzak.”
De schoolvakanties zijn begonnen! Ook voor de mensen van Antonius is de zomer aangebroken. Maar wat doen onze zorgprofessionals en onze patiënten en cliënten eigenlijk tijdens hun zomer(vakantie)? Om daar achter te komen introduceren we de rubriek ‘De zomer van’, waarin we elke week een medewerker, patiënt of cliënt van Antonius iets laten vertellen over hun zomer. We trappen de rubriek af met de zomer van Elbrich Reijne, 17 jaar uit IJlst. Elbrich is al bijna zeven jaar diabetespatiënt bij Antonius. “Dankzij de goede zorg van Antonius kan ik deze zomer toch op vakantie.“
Twee jaar geleden verbleven Julia en Jan-Joost Dijkstra uit Easterein in ons ziekenhuis vanwege de geboorte van hun zoontje Wout. Na de 30 weken echo bleek dat de navelstreng van Julia haperde, waardoor de groei van het kindje achterbleef. Na 37 weken werd de bevalling ingeleid. Op 2 juli kwam Wout ter wereld, maar al snel bleek dat hij extra zuurstof nodig had. Hij werd direct overgeplaatst naar de afdeling Neonatologie. Na enige tijd, toen Wout zelfstandig kon ademen, verhuisde het gezin voor tien dagen naar een zogeheten neosuite.
Buikpijn, migraine en een lage energie bepaalden zeker 2,5 week per maand haar dagelijkse doen en laten, al vanaf ze een jaar of twaalf was. ‘Dat hoort erbij als je ongesteld bent’, werd haar verteld. Pas op haar 29e werd per toeval ontdekt dat het endometriose was en kon ze geholpen worden aan haar klachten.
De reden dat Grietje (63) haar verhaal wil vertellen, is om meer bekendheid te vragen voor het type kanker waar ze aan lijdt. Ze weet sinds anderhalf jaar dat ze NET-kanker heeft.
Wat doe je op de dag dat je hoort dat je niet lang meer te leven hebt? Voor Berthoo Lammers (66) uit Emmeloord, patiënt bij Antonius, werd het nadenken over deze vraag de keiharde realiteit.
Goed nieuws voor migrainepatiënten is dat een nieuwe behandelmethode, bestaande uit eiwitremmende medicatie, bij veel patiënten aanslaat. Lees hier wat het heeft betekent voor Joost uit Makkum.
De coronapandemie heeft een flinke impact gehad op zowel de zorg als de maatschappij. Nog steeds zijn er mensen die dagelijks te kampen hebben met de gevolgen van corona. Ook binnen Antonius zijn de gevolgen voelbaar, want nog altijd zijn er medewerkers van ons die wegens Long COVID niet aan het werk kunnen.
Voor mensen die wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken bij de dagelijkse gang van zaken in huis, staan de medewerkers van Thuishotel maar wat graag klaar.
Wat niet veel mensen weten, is dat mannen ook slachtoffer kunnen worden van de ziekte. Theo Woudstra uit Sneek is een van die mannen. Hij deelt zijn ervaringen.
Eind 2022 is het nieuwe thuismonitoringssysteem van Luscii ingevoerd op de poli hartfalen en poli COPD van Antonius. Frouke Bleeker is een van de patiënten die naar volle tevredenheid gebruik maakt van deze app.
“Soms zitten mijn man en ik samen op de bank voor de televisie en dan horen we ineens geluid vanuit de keuken. Het teken voor Willem of mij om onze medicatie in te nemen."
Miekwieze Moes is als mantelzorger de hele donderdag in haar ouderlijk huis om haar 93-jarige moeder te helpen.
Wiebe Pieter Zijlstra (87) uit Heeg is een tevreden mens. Ondanks lichamelijke ongemakken zoals diabetes en ‘swakke knibbels’ woont hij nog steeds zelfstandig. Dat is mede te danken aan de thuiszorg- en wondzorgteams van het Antonius. ‘Ik zou ze niet graag willen missen, ze krijgen van mij een dikke tien.’
Een kindje krijgen klinkt vanzelfsprekend, maar schijn bedriegt. Een op de zes stellen ervaart namelijk problemen met vruchtbaarheid en dat geldt ook voor Paulus en Liesbeth Witteveen uit Bolsward. Omdat een spontane zwangerschap uitbleef, klopten zij bij Antonius in Sneek aan. Met succes, want dankzij hormoonbehandelingen zijn ze inmiddels de trotse ouders van zoon Kian en dochter Sanne. Nog meer goed nieuws: Liesbeth is nu in verwachting van hun derde kindje. ‘Ik ben heel blij dat we hulp hebben gezocht.'
Meneer Louwerman is enorm blij met zijn wijkverpleegkundige Akke de Jong. ‘Samen bespreken we hoe het met me gaat. En we hebben het ook veel over mijn dagelijkse uitdaging; ik kan namelijk moeilijk stil zitten, ben altijd bezig, ook al ben ik 80 jaar oud. Akke helpt me hiermee om te gaan en adviseert me hoe activiteit en rust af te wisselen.’
Nog maar een paar jaar geleden was Gea (nu 58) een vitale vijftiger. Haar leven veranderde rigoureus toen ze ziek werd.
‘Decennialang werden overgangsklachten weggewuifd als typische ‘vrouwenkwaaltjes’. Maar met overgangsklachten hoef je niet te blijven rondlopen.
Thuiszorg Zuidwest Friesland startte in juli 2020 met beeldbellen. Hoe bevalt dat? Een mantelzorger en wijkverpleegkundige vertellen.
