In voor- en tegenspoed: Piet Halma is mantelzorger voor zijn vrouw

‘’Ik besef heel goed dat ik zonder zijn hulp niet meer thuis zou kunnen wonen. Hij doet alles voor me, en ik ben hem daar heel dankbaar voor.’’

Piet Halma (78) en zijn vrouw Joke (75) wonen samen aan het water in Balk. Al jarenlang zorgt meneer Halma voor zijn vrouw, en weet hij als geen ander wat het betekent om mantelzorger te zijn. Op de dag van de Mantelzorg hebben we extra aandacht voor mensen zoals Piet, die zich met ziel en zaligheid inzetten voor hun naaste. ‘’Ik vind het heel normaal om voor mijn vrouw te zorgen’’, vertelt hij. ‘’Wij zijn getrouwd in voor én in tegenspoed.’’

‘’We zijn al 55 jaar getrouwd’’, begint meneer Halma. ‘’Toen wij trouwden had Joke al lichamelijke klachten, maar die zijn in de loop van de jaren steeds erger geworden.’’ Mevrouw Halma heeft een aandoening waarbij de signalen tussen haar hersenen en lichaam verstoord raken. Dit betekent dat haar darmen en blaas niet goed functioneren en ze dagelijks afhankelijk is van medicijnen en sondevoeding. Door haar ziekte kan ze bijna niets meer zelf. ‘’Door de medicijnen en de sondevoeding kan ze beter functioneren’’, legt meneer Halma uit.

Zorg is vanzelfsprekend, maar ook belastend

Hoewel hij de zorg voor zijn vrouw als vanzelfsprekend beschouwt, ontkent meneer Halma niet dat het soms lastig is. ‘’Ik zeg nooit dat het zwaar is, maar wel dat het belastend is’’, vertelt hij. ‘’Ik moet altijd in haar buurt blijven, en dat beperkt je toch. Voor mij betekent dit dat ik niet zomaar weg kan; als ze naar de kapper wil, dan moet ik mee. Mijn vrijheid is beperkt. Waar ik vroeger nog naar de sauna buiten de deur ging, heb ik nu thuis een infraroodsauna boven staan waar ik twee keer per week van kan genieten. Het enige waar ik heen ga is mijn wekelijkse therapie, waar ik sportoefeningen doe vanwege mijn hartinfarct die ik eerder heb gehad. Daar ben ik heel blij mee.’’

Thuiszorg van Antonius

In de loop der jaren heeft meneer Halma ondersteuning gekregen van de thuiszorg van Antonius en huishoudelijke hulp van Suver Thús. Dankzij een goede samenwerking met de thuiszorg van Antonius is het leven van zijn vrouw, maar ook dat van Piet zelf, een stuk aangenamer. ‘’Toen ik een hartinfarct kreeg, is de thuiszorg opgeschroefd naar vier keer per dag om mij te ontlasten, en dat helpt enorm’’, zegt meneer Halma. Sindsdien komt er ook eens per week iemand twee uur helpen met het huishouden. ‘’Onze zoon, die ook in Balk woont, doet voor ons de boodschappen.’’

Hulp van technologie

Dankzij hun mobiele telefoons hoeven meneer en mevrouw Halma niet constant aan elkaars zijde te blijven. ‘’Ik ben graag bezig’’, vertelt meneer Halma. ‘’Ik zit soms boven achter de computer, en ben regelmatig aan het puzzelen of klussen. Ook zit ik bij mooi weer graag buiten. Mijn vrouw kan me dan altijd bereiken via WhatsApp als ze iets nodig heeft. Dit geeft me toch een beetje bewegingsvrijheid, wat heel fijn is.’’

Vakantie naar Gran Canaria

Ondanks de dagelijkse zorg gaan meneer en mevrouw Halma nog twee keer per jaar naar hun dochter op Gran Canaria om te genieten van de zon. ‘’Onze zoon brengt ons dan naar Schiphol, waar we via een speciale route begeleid worden naar het vliegtuig. En op Gran Canaria worden we opgehaald en naar de auto van onze dochter gebracht.’’ Zo’n reis vergt echter veel voorbereiding, vertelt meneer Halma. ‘’Ik heb een heel draaiboek, want er moet van alles geregeld worden, zoals een doktersverklaring en een douaneverklaring. Ook moeten we sondevoeding en andere hulpmiddelen meenemen. Het is niet zomaar een tripje, en ik moet alles zelf doen omdat de thuiszorg natuurlijk niet mee is. Mijn dochter is één dag in de week vrij, dus dan kunnen we er vaak wel even op uit.’’

Dankbaarheid van mevrouw Halma

Mevrouw Halma is haar man erg dankbaar voor de zorg die hij haar geeft. ‘’Ik besef heel goed dat ik zonder zijn hulp niet meer thuis zou kunnen wonen’’, vertelt ze. ‘’Hij doet alles voor me, en ik ben hem daar heel dankbaar voor.’’ Ook de thuiszorg van Antonius prijst ze: ‘’Toen we nog in Sneek woonden, hadden we een heel fijn thuiszorgteam. Ik vond het best spannend om naar Balk te verhuizen, maar het team hier is net zo fantastisch. Dankzij hun hulp kan ik nog steeds thuis blijven wonen.’’

Voor meneer Halma voelt het als vanzelfsprekend, maar zijn verhaal, en dat van vele andere mantelzorgers, is niets minder dan bewonderenswaardig.