Door beeldbellen heb ik een zorg minder
Jannie Brandsma is mantelzorger voor haar 87-jarige vader. Hij woont op zichzelf en wil absoluut niet naar een verzorgingshuis. 'Maar hij wordt wel steeds vergeetachtiger', vertelt Jannie. 'Soms vergeet hij tussen de middag te eten. Terwijl regelmaat belangrijk is, zeker als je wat ouder bent.' Janke, zijn vaste thuiszorgmedewerker, beeldbelt tussen de middag vaak even met meneer Brandsma. Jannie: 'Ze checkt hoe het gaat en herinnert mijn vader aan de maaltijd. ‘Heeft u al gegeten?’, vraagt ze dan. Zo’n extra zorgmoment tussendoor is heel fijn voor hem. Voor mij is het een zorg minder; ik weet dat hij nu beter eet.'
Eén druk op de knop
Van tevoren wist Jannie niet zeker of beeldbellen wel iets voor haar vader was. 'Hij is nog helemaal bij de tijd, maar heeft niets met computers', legt ze uit. 'Zelfs geld pinnen vindt hij niks. Ook dit hoefde eerst niet zo voor hem, maar hij ging toch akkoord. Beeldbellen is heel makkelijk: je belt met één druk op de knop.'
Waardevol contact
Jannie ging met haar vader oefenen. Inmiddels kan hij prima overweg met ‘dat ding’, zoals hij de tablet noemt. Jannie: 'Ook mijn zus en ik beeldbellen met hem. We ervaren het als waardevol extra contact, naast de ‘echte’ contactmomenten. Het is handig dat je elkaar op het scherm kunt zien. Ik zie het gelijk aan mijn vader als hij niet zo’n goede dag heeft. Het helpt al om het er dan even over te hebben. Hij kan zijn verhaal kwijt en voelt zich gehoord.'
Praatje
Pasgeleden nam Jannies vader zélf het initiatief om te beeldbellen. Jannie: 'Hilarisch vond ik het, zeker omdat ik weet hoe weinig hij met moderne techniek heeft. Maar hij vond het heel gewoon. ‘Dat kan ik best!’ zei hij. Met beeldbellen ben ik heel blij. Als ik ooit zelf thuiszorg nodig heb, ga ik er zeker gebruik van maken. Er heerst veel eenzaamheid onder oudere mensen. Op deze manier kun je even een praatje maken en dat breekt de dag.'
Tijd
Corrie Brouwer is wijkverpleegkundige in de wijk Sperkhem-Tuindorp en Hospice De Kime. Een deel van haar werk doet ze op kantoor. 'Met beeldbellen kan ik tussen de bedrijven door contact met cliënten hebben zonder ze te bezoeken. Dat scheelt tijd. De meeste van mijn cliënten hebben ook fysieke zorg nodig, dus daar ga ik gewoon naartoe. In andere situaties zie ik zeker de toegevoegde waarde van beeldbellen.'
Je ziet meer
Recent zette Corrie het beeldbellen in bij een cliënt die ze begeleidde in haar ziekteproces. 'Gezien haar ziekte en kwetsbaarheid voor corona vond zij extra contact op afstand wel zo prettig', legt Corrie uit. 'Het grote voordeel van beeldbellen ten opzichte van een telefoontje is dat je ziet wat de cliënt niet zegt. In het geval van mijn cliënt zag ik bijvoorbeeld aan haar ietwat opgezette gezicht dat ze last had van bijwerkingen van haar medicatie. Daar kon ik op in gaan.' Sowieso valt op beeld meer op dan aan de telefoon, vindt Corrie. 'Je ziet of iemand zich al heeft aangekleed of hoe actief die persoon is. Je observeert de cliënt, maar ook de hele situatie.'
Er zitten ook wel wat beperkingen aan bellen via een beeldscherm, meent Corrie. 'Ik haal zelf normaal gesproken al veel informatie uit de manier waarop iemand bij de deur komt als ik hem of haar bezoek. Die mogelijkheid mis je hiermee. Toch is het een waardevol middel. Daarom ga ik het vaker inzetten.'