MRI Scan

Omdat metalen voorwerpen niet mee de onderzoekskamer in mogen, moet je eerst al je sieraden afdoen en kijken of je niets van metaal in je zakken hebt. Je mag je kleren gewoon aanhouden, behalve kleren met metalen ritsen. Als je een beugel hebt, moet je dat van tevoren zeggen.

In de onderzoekskamer ga je op je rug op een soort tafel liggen. Om goede foto's te maken moet je heel stil liggen. Daarom krijg je meestal een band over je voorhoofd of over je buik om je te helpen met stilliggen. Soms helpt het als je je ogen dichtdoet. De tafel wordt in een soort tunnel geschoven. Als je in de tunnel ligt, worden de opnames gemaakt. Die duren steeds een aantal minuten. Tijdens de opname hoor je een luid geklop, alsof er iemand heel snel zit te timmeren. De laboranten die de opnames maken, zitten niet bij je in de ruimte, maar achter een raam. Zo kunnen ze je wel zien en in de gaten houden. Boven je hoofd hangt een luidsprekertje waardoor je met de laboranten kunt praten. Zij vertellen je steeds wanneer er weer een opname komt. Ze zeggen dan bijvoorbeeld: Er komt nu een opname van drie minuten. Dan weet je dat je drie minuten heel stil moet liggen. Het onderzoek duurt meestal een half uur tot een uur.

Een van je ouders mag bij je blijven tijdens de opnames als je dat fijn vindt. Je vader of moeder kan dan op een stoel achter de tunnel gaan zitten, zodat je hem of haar kan zien. Als je wilt zetten we de radio aan zodat je muziek kan luisteren.

Soms is het nodig dat je een infuus krijgt, waarmee dan een vloeistof ingespoten wordt waardoor de dokters nog meer kunnen zien op de foto's. Dat infuus moet even blijven zitten. De prik kan pijn doen maar het inspuiten van de vloeistof voel je niet. Na de opnames wordt het infuus er weer uitgehaald. Dat doet geen pijn.